België Bananenrepubliek
Geachte heer koning der Belgen,
Beste Fluppe,
Zevergem, 2 november 2024
Het spijt me dat ik zo vrij ben om U te schrijven, Sire. Met alle respect. Maar mijn plicht als in de steek gelaten kiezer met een nutteloos geworden stem dwingt mij om dit te doen. Ik weet U hebt eigenlijk geen zak meer te zeggen in dit land van schulden en chocolade. Maar om een of andere bizarre reden hebben politici nog respect voor jou.
Dus moet ik tot U spreken. En vergeet allereerst, Sire, dat de persoon die U op deze manier durft aan te spreken, net als U, een partijloze burger is. Maar wat ik tegen U wil zeggen zal de zelfverklaarde Romeinse god uit Antwerpen niet zeggen, is de socialistische satraap zonder pluimen uit Sint-Niklaas te nuchter voor, zal de bulderende bulldozer uit Bergen niet platwalsen en zullen de misdienaars uit Namen en Vilvoorde uit hun evangelie van Janus laten. Vandaar dat uw nederige dienares Jasmijn zich tot U richt.
Sire, er is geen Belgisch belang meer, er zijn alleen nog partijbelangen.
Op deze 2 november, de dag waarop we alle overleden zielen herdenken, meld ik U het schielijk overlijden van het Belgisch Belang Sire. Het algemeen belang is niet meer. Het komt alvast voor mij niet als een verrassing. Want Sire, het algemeen belang was al jaren ernstig ziek, besmet door het hardnekkig virus ‘particratie’. Politieke partijen grossieren in macht en geld, verkregen door kiezersbedrog en campagneknoeierij. Sinds eind vorige eeuw worden stemmen omgezet in euro’s. Sire, campagneliegen werd zo een politiek vak en partijbelangen werden tot hoogste goed verheven.
Deze generatie politici slaagt er daarom niet meer in om snel een regering te vormen. Hun partijbelangen en hun door stemmen gedragen inkomsten moeten worden beschermd. Dat betekent, Sire, dat elk akkoord een ratjetoe is van tegenstrijdige partijbelangen. Het beleid moet evenwichtig verdeeld worden tussen partijen. Elke partij moet net zoveel trofeeën krijgen als ze principes moeten inslikken. Sire, regeringsvorming is een koehandel geworden van opgeklopte beleidsthema’s in een weegschaal van partijbelangen.
Supernota of bloopernota?
Sire, De zelfverklaarde Romeinse god uit Antwerpen schreef al driemaal een supernota en botste evenveel keer op een muur van partijbelangen. De nota is volgens Rousseau niet evenwichtig genoeg. Super is daarom nu een synoniem van Blooper geworden. Sire, uw vriend De Wever heeft het niet makkelijk. Hij mag om diverse redenen het achterste van zijn tong niet laten zien aan Conner Rousseau en hem de rug toekeren is ook uitgesloten. Bouchez is dan weer een onhandelbaar ‘joenk’ die lijdt aan hoogheidswaanzin. De Romeinse god wou een ‘confederalisme’, maar krijgt, nu Conner zijn kont keert, een ‘kontfederalisme’.
Linkse gietenwollensokkenrevolutie
Sire, de nieuwe DEMOCRATISCHER regels rond gemeenteraadsverkiezingen zorgen voor chaos. Want! Links Vlaanderen aanvaardt ze niet met als gevolg geweld, bedreigingen, ontslagen door vakbonden en ziekenfondsen, belegering van het Gents stadhuis, discriminatie en haatcampagnes. Sire, tot mijn spijt moet ik melden dat het strijkplankenprotest van de Gentse havermelkelite bulkt van haat en onverdraagzaamheid. Terwijl de verkozen gemeenteraadsleden een coalitie hadden gevormd met een evenwicht van slikken en pronken. Hoewel! Evenwichtig? N-VA ging diep door de knieën. Naar verluidt was niemand in haar omgeving verbaasd dat de machtsgeile Anneleen Van Bossuyt duchtig had geslikt. Maar, Sire, het linkse akkoord werd door 150 Vooruit-leden afgeschoten. Niet omdat het bereikte akkoord slecht was of het algemeen belang niet voldoende diende. Neen, Sire. Omdat de partij liever de sandalendans doet met Groen. De partij besliste, niet de kiezer. Joris Vandenbroucke, die in een vorig politiek leven de speech schreef voor Johan Sauwens voor het jubileumfeest van het Sint-Maartensfonds, werd door de socialisten nooit echt in de armen gesloten. Dat bleek ook nu weer. Hij werd door de socialistische achterban gekielhaald en uitgespogen.
Vrije geesten
Ik zie onder uw politieke egomaniakken, Sire, niemand die groots genoeg is om boven de electorale geldgenerator en de directe belangen van zijn partij uit te stijgen en zo de belangen van de natie te zien. Sire, slechts enkele vrije geesten zijn in staat om te mediteren over de problemen die buiten de gebruikelijke kaders vallen, maar deze, Sire, zijn het zout der aarde, de zuurdesem van de wereld, de voorbereiders van de toekomst. Door U in deze categorie te plaatsen, geef ik U het meest eerbiedige compliment dat ik U mag geven, en dit eerbetoon zal, naar ik hoop, helpen om mij te vergeven voor de ondraaglijkheid van deze brief.
Uw vrije geest
Jasmijn Walldorf
