België Bananenrepubliek
De lucht is blauw, water is nat, een cirkel is rond en politici zijn corrupte zakkenvullers. Het zijn vaststaande feiten. Wie een boek wil schrijven over de politieke graaischandalen in België eindigt met een encyclopedie van 100 delen met elk 500 pagina’s. Integriteit staat niet in het woordenboek van politici en stond er nog nooit in. Het is zonneklaar dat de politieke moraliteit in België nooit boven de 0 graden Kelvin is gestegen. Af en toe steek er binnen een nieuwe generatie, een maagdelijk politicus of politieke partij de kop op die beweert niet verslaafd te zijn aan graaien, corruptie en immoreel gedrag. Ze beweren geen liefde voor de euro te koesteren tot ze zelf betrapt worden aan het infuus van de belastingbetaler.
Drain the Swamp
Het zijn meestal linkse gutmenschen die een kloostergelofte van armoede voorspiegelen aan de maatschappij, maar eigenlijk gevangen zitten in een autoritaire sekte waar al het geld naar de grote rode leider stroomt. Zij blijven over met een aalmoes, tenzij ze zich kunnen opwerken en plaatsnemen aan de rijkgevulde tafel van het centraal comité. Aan het hoofd van de partij staat geen armtierige Jezus, Ghandi of Moeder Theresa maar een euroverslaafde Jabba the Hutt. Een imperialistische satraap die de rijkdom van zijn volgelingen aanwendt om nog meer volgelingen te verwerven en zo nog rijker en machtiger te worden. Voor de lezers die het nog niet door hadden, ik beschrijf hier PVDA. Ondanks mijn niet zo lovende omschrijving van PVDA, steun ik hun roep naar een grote politieke schoonmaak, naar het draineren van het moeras waar de politiek in aan het wegzakken is. Ja, Jos en Raoul ik steun uw ‘drain the swamp’. Het is geen slechte tactiek, beste Jos en Raoul, want Donald Trump is er president van Amerika mee geworden. Zo zie je maar weer ‘les extremes se touchent’.
Wir haben es nicht gewußt
Na pensioengraaiende kamervoorzitters Herman De Croo en Siegfried Bracke, krijgen we nu ook pensioengraaiende Vlaamse, federale, Brusselse en Waalse parlementsleden. Gelukkig schrijf ik nu vrij, want mocht ik nu een verbod krijgen om te schrijven over ‘collega’ auteurs, dan zou ik over dit politieke schandaal moeten zwijgen omwille van het bekakken van het eigen nest.
Deze week is de politieke hypocrisie compleet. Alle actieve politici schreeuwen: Wir haben es nicht gewußt. Ook socialisten en groenen, doorgaans de (fake)goden van de ethiek en integriteit, vallen als gecastreerde koorknapen uit de lucht. In de Kamer van Volksvertegenwoordigers en in het Vlaams Parlement zetelen plots 274 Manuels die in koor roepen: ‘I know nothing’. Het is je reinste hypocriete zelfbedrog. Ook het Vlaams Belang had het dossier beter goed bestudeerd vooraleer ze er probeerde garen uit te spinnen. Filip Dewinter ging in Villa politica volledig de mist in, gelukkig kon een immer alerte en gevatte Barbara Pas de dag erop de schade nog enigszins beperken. Doch als je het destijds als partij in beide parlementen zelf mee goedkeurde, moet naar jezelf kijken en niet vingerwijzen. Dat is niet alleen dom, het zal steeds als een boemerang in je aangezicht ontploffen.
Sarah Schlitz had beter haar initialen gevolgd
Als politici tegenwoordig zeggen ‘ik wist het niet’ dan liegen ze veelal en wordt dit meestal voorafgegaan of gevolgd door een leugen als bevestiging van de leugen.
Dit was ook het geval bij de bevallige Sarah Schlitz. De lul-de-behang(st)er van Ecolo, die geboekstaafd staat als de kampioen der wokekampioenen. Niemand in België is woker dan Sarah. Niemand is ethisch correcter. Tot ook zij door de mand valt. Vanaf het moment dat Sarah op haar sandalen het staatssecretariaat binnenslofte, heeft ze op kosten van de belastingbetaler campagne gevoerd. Maar neen. Ocharme. Ze wist het niet. Ze wist niet dat haar logo op de websites prijkte van organisaties die door haar toedoen subsidies kregen. Als argeloze groene non met een aureooltje van witte anjers en rozen, gaf ze toe dat ze een fout van onoplettendheid had gemaakt, want ze wist het niet. En dan kwam hij: de leugen om haar eerste leugen kracht bij te zetten en te bevestigen. Ze zei schijnheilig en zonder blikken of blozen dat ze daar nooit om gevraagd had. Vlijtige journalisten leverden vrij snel het zwart-op-witbewijs dat ze er niet alleen om had gevraagd, maar dat ze de gesubsidieerde verenigingen daartoe bij wijze van reglement had verplicht. Daarna kwam de beul van de Wetstraat: Sander Loones. In het parlement legde hij haar hoofd op het kapblok. Niet alleen de oppositie wou de leugen straffen met ontslag, ook PS, MR en Vooruit zijn de fratsen van Schlitz meer dan beu. Sarah Schlitz had beter haar initialen gevolgd en de kans gegrepen om: ssssss te zwijgen.
Enfin Open VLD en Vooruit hebben met Eva De Bleeker en Meryame Kitir hun hopeloos ondergekwalificeerde minister en staatssecretaris buitengezwierd. Aan Ecolo nu om haar knoeimadam in de milieubak te kieperen. Dat het drie vrouwen zijn is toeval. Dat hoef ik jullie toch niet uit te leggen.
Dit was niet op de afbraak:
• De VRT-baas wil een zwijgverbod aan zijn journalisten opleggen. In het nieuws kon men er niet over zwijgen.
• De CO2-wappies in het Europees halfrond willen met een koolstoftaks onze energiefactuur opnieuw duurder maken. Misschien moeten ze beginnen met van Straatsburg naar Brussel te fietsen i.p.v. met de wagen te forenzen.
• Algemeen gejuich bij religieuze vrouwenonderdrukkers in Brussel en omstreken. Vanaf nu mag je er terug op los kloppen, want het vervolgen van daders van intrafamiliaal geweld worden beperkt door personeelsgebrek in de rechtbank.
