België bananenrepubliek
Gwendolyn Rutten, grote smurfin zeg maar, heeft zich nog maar eens eindeloos belachelijk gemaakt. Liberalen zijn catastrofalen of libanalen, want banale catastrofes zijn schering en inslag in het smurfendorp. Gwendolyn is een blauw slonsje die morsig van verkiezing naar verkiezing tippelt. Voor Gwendolyn telt alleen ‘ik’, want ze leeft in haar hoofd voor een publiek van één toeschouwer: haar ego.
De ijskoningin van Aarschot
Gwendolyn Rutten, ook wel de ijskoningin van Aarschot genaamd, behoort tot de linkervleugel van de Open VLD. Maar omdat de rechtse liberalen eigenlijk al socialisten zijn, is de ijskoningin een cryptocommuniste. Toen ze in 2012 tot voorzitter werd verkozen deed ze dat met steun van rode smurfen Bart Somers, Bart Tommelein en Mathias De Clerck. Zij moest de blauwe Titanic uit de Bermudadriehoek loodsen, en terug vaarklaar maken. Maar het azuren vehikel voer van ijsschots naar ijsschots.
De doodgravers van Open Vld
In 2020 ging Gwendolyn Rutten plat op de buik voor een paars-groene coalitie van Paul Magnette met haarzelf als premier. De metafoor van een paard dat geblinddoekt het Pavlov belletjes van de Wetstraat 16 achterna tippelde, werd toen door de Alexander De Croo gedwarsboomd. Hij werd later de dirigent van een donkerblauw Titanicorkest dat de rode loper uitrolde voor een versmachtend links-groen beleid. De opwarming van het belastingklimaat en de reglementitis vierden 3 jaar hoogtij. De kiesdrempel vermijden werd voor Open Vld in juni 2024 dan ook de kiesstrijd. De blauwe as onthult nu een groot kruis op de voorhoofden van de Melsenstraat-pyromanen. De generatie De Croo, Van Quickenborne, Rutten, Lachaert zijn de doodgravers die de boel naar de kl*ten hielpen. Het legaat van Verhofstadt-Dewael verkwanseld.
Opportunistische postjespakkerij
Toen Vincent Van Quickenborne na pipi-gate en de moord op Zweedse voetbalsupporters zijn ministerkap noodgedwongen over de haag gooide, was grote smurfin Gwendolyn boos omdat ze niet tot minister van Justitie gebombardeerd werd. Ze stapte uit de nationale politiek, wou geen kandidaat meer zijn voor nationale of regionale verkiezingen en zou haar geliefde Aarschot innig omarmen. Ze had genoeg van de postjespakkerij en hypocriete clanoorlogen binnen haar partij, roeptoeterde ze luid. Maar de Aarschottenaren kregen een schot in de aars. Het was een schijnvertrek. Want na het ontslag van Bart Somers als minister, dumpte ze Aarschot en greep ze naar de geldzak van een ministerportefeuille. Ze verrees zo uit de blauwe krabbenmand vol postjesgraaiers. Gwendolyn wrong zich door meer haarspeldbochten dan de zwaarste Alpenrit in de Tour de France om haar zelfzuchtig neerstrijken in haar lazarusminsterpluche te verklaren.
Vastklampen aan de burgemeesterssjerp
Rutten ging zwaar onderuit op 9 juni. Ze verloor 21.000 (net niet de helft) van haar voorkeurstemmen in de provincie en in Aarschot hield ze nog 1568 van haar 4133 stemmen in 2018 over. Desertie van haar ministerpost is daarop haar antwoord. In een poging om de inwoners van terug voor haar te winnen, zet ze nu alles op alles. Ze gooit de ministerportefeuille terug in het gezicht van Open Vld. In een wanhoopspoging klampt ze zich vast aan haar burgemeesterssjerp. Ik hoop dat de Aarschottenaren haar een schot in haar aars geven en bedanken voor zoveel huichelarij en egoïstische postjespakkerij.
Dit was niet op de afbraak:
- Nu de stem verkocht is worden de dienstencheques duurder.
- Europees commissaris is een knelpuntberoep in België. Als niemand de job wil, ben ik kandidaat om de 26.000 euro per maand op zak te steken.
- Bisschop Bonny neemt met klamme handjes afscheid van het in kaart brengen van de losse pedofiele handjes van zijn kazuifelgenoten.
- De zoon van prins Laurent fuift net zoals Conner Rousseau hem dat voordeed op een luxejacht aan de Côte d’Azur.
