Groenen zijn geen politieke maagden, maar hoeren van Vivaldi

België Bananenrepubliek

Na zijn boek ‘F*ck de zijlijn’, werkt Kristof Calvo nu aan een boek met de titel ‘We werden gef*ckt door Vivaldi’. Groen is aangeschoten wild en na Sarah Schlitz wordt nu Petra De Sutter in het vizier genomen. Petra plukte verboden vruchten van de rotte geldboom van Bpost, door belangrijke experten te laten betalen door Bpost en hen dan nog eens het beheerscontract en het lucratieve, maar crimineel gebleken, contract voor krantenbedeling te laten onderhandelen. Ja, je leest het goed:

“ook bij Groen doen ze het voor de poen.”

Het scheermes van Hanlon

Van Petra mocht Bpost met Bpost onderhandelen hoeveel geld ze zouden krijgen van de federale overheid voor een dienst die concurrentievervalsing is t.o.v. de digitale media. Maar volgens haar is dat geen belangenvermenging. Want het is niet wat het lijkt. Het heeft enkel de schijn van belangenvermenging.  Hallo Petra: ‘If it looks like a duck, swims like a duck, and quacks like a duck, then it probably is a duck.’ Hoewel. Eerder dan het Scheermes van Ockham, is hier volgens mij sprake van het Scheermes van Hanlon: ‘Schrijf nooit aan kwade opzet toe wat afdoende verklaard kan worden door domheid.’ Niet de doortraptheid van Petra prevaleerde hier, maar haar sulligheid. Krijgt Petra dit nog recht lezen we in de kranten? Een woordspeling die kan tellen in het geval van Petra. Plastieken Petra heeft een rekbare identiteit en een arsenaal aan rekbare excuses en uitvluchten. Het is allemaal niet zo erg, deugddaast ze, het gaat maar om 4 miljard euro en anderen doen het. – Dus als anderen stelen uit de schatkist, mag zij het ook. – Ze eindigt haar pseudobekentenis met: ‘wees gerust het is niet wat het lijkt.’ Nu ja, Petra is ook niet wat ze lijkt. Ze portretteert zichzelf als een bekwaam wetenschapper, rechtlijnig, eerlijk en correct maar in werkelijkheid is ze geen van voornoemde.

Eigen stank laatst

De op het uitdovend kampvuur van Groen geofferde voorzitter Jeremie Vaneeckhout verdedigt Petra omdat ze voor transparantie zorgt en de stinkende boel van anderen aan het opkuisen is. Maar Petra is net zo transparant als een betonblok in een stalen kist en opkuisen doet ze enkel in andermans tuin, niet op haar eigen mestvaalt. De onderhandelingen over de verkoop van 64 krantenwinkels hield ze geheim en verdedigde ze pas nadat de verkoop was afgesloten en in de kranten stond te lezen. Het schandalige graaicontract voor krantenbedeling bracht ze zelf niet naar buiten. Nee hoor. Ze kende het dossier nochtans zeer goed, want ze beloofde aan Bpost dat ze het op de ‘kern’ van Vivaldi zou verdedigen. Daarna gooide ze CEO Dirk Tirez en twee bestuurders voor de bus om haar eigen hachje te redden. Ook verzweeg ze dat ze dit contract liet onderhandelen door de door Bpost betaalde kabinetsmedewerkers. De audit die ze bestelde bij Bpost deed ze onder publieke druk en op vraag van de ministerraad, niet omdat ze het zelf wou. Ze heeft pas gereageerd op de door Bpost betaalde medewerkers toen het in de kranten stond. Dat stinkend potje was niet transparant en had kennelijk een stevig deksel. Eigen stank laatst. Ze pretendeerde ook dat zij de betaling door Bpost stopzette, terwijl het omgekeerd was. En toch roeptoeteren de Groenen aan de sociale toog van Twitter, Instagram en Facebook dat Petra de vuile boel van anderen aan het opkuisen is. Denken ze daar nu echt dat de kiezers imbecielen of is die leugen enkel bedoeld om de militante boomknuffelaars bij zich te houden.

Naast de genderneutrale pot pissen

“De groene ethiek voor propere politiek is klatergoud in een luchtspiegeling van malgoverno”

In elk geval het is zowat het credo geworden van de Groenen. Ook over het energiebeleid klinkt het dat ze twintig jaar wanbeleid van Open Vld, Vooruit, CD&V en N-VA moeten opkuisen. Maar dat Van der Straeten er nu een zootje van aan het maken is en Vlaanderen door haar doctrinair denken naar een black-out drijft, wordt angstvallig verzwegen. Het is duidelijk. De groene ethiek voor propere politiek is klatergoud in een luchtspiegeling van malgoverno. De olijke bende van Jeremie zijn geen politieke maagden meer, het zijn prostitués/prostituees van Vivaldi die graaien in de belastingskist en meer naast de genderneutrale pot pissen als erin. Als volleerde hoeren gingen ze voor Vivaldi door de knieën en slikten ze de kernuitstap, de vervuilende gascentrales, het kernafval, en de eigendom van kerncentrales door de federale overheid. Ze kunnen hun rug niet rechten, want de regering laten vallen betekent de kiesdrempel omarmen.