Dit cursiefje verscheen op www.doorbraak.be op 20/02/2022 en is vanaf nu hier gratis te lezen.
Na de uitspraken van Thomas Dermine dat we in België niet te veel belastingen betalen is het nu duidelijk: debiliteit is fiscaal aftrekbaar voor Waalse socialisten. Die Waalse miserabilisten worden met de dag dwazer. In een land met de hoogste belastingdruk ter wereld op arbeid voor alleenstaanden en het op twee na grootste overheidsbeslag van Europa, proclameren dat je weinig belastingen betaalt, is het zonlicht ontkennen. Belastingen zijn het zweet van zij die werken, sparen, investeren en consumeren. Met dat zweet spelen de steelpolitici sinterklaas en kennen ze zichzelf en cours de route exuberante lonen toe.
Hangmatmisvorming van een wanstaltig immobilisme
De arbeidsdeal is een zwak afkooksel van een velouté die al niet veel soeps was
Deze week werd de rode arbeidsdeal van Thomas Dermine voorgesteld. Ook nu komen de liberalen van een hongerreis terug thuis. De arbeidsdeal is een zwak afkooksel van een velouté die al niet veel soeps was. Het is een potemkindorp van kleine tentjes van geluk, die men weergeeft als tempels van gelukzaligheid. Een stijging van de werkzaamheidsgraad krijgen we hierdoor niet. De grote arbeidshervorming is een hangmatmisvorming van een wanstaltig immobilisme. Dat de nacht vanaf nu start om acht uur en het weekend op donderdagavond zal de e-commerce niet naar België brengen. Het zal er hoogstens voor zorgen dat citytrips aantrekkelijker worden en voetbal ook op donderdagavond kan gespeeld worden.
Beroepssteuntrekkers en beroepsaftrekkers
Dat socialisten een stijging van de werkzaamheidsgraad willen is een fabeltje. Het verdienmodel van de vakbonden, hun bondgenoten, is het uitbetalen van werkloosheidssteun. Hoe meer inactieve steunstrekkers hoe meer winst. Kassa, kassa of om het met de woorden van Raoul Hedebouw te zeggen: ‘Kejing, kejing’. Hoe sterker de vakbonden. Hoe meer werklozen en hoe lager de werkzaamheidsgraad.
Steuntrekker is in Wallonië en Brussel een keuzevak op school
Steuntrekker is in Wallonië en Brussel een keuzevak op school. Met een diploma als steuntrekker kan je tot aan je pensioen aan de uier van de hardwerkende medemens hangen. Op je 65ste krijg je dan een pensioen zonder een euro te hebben bijgedragen aan de sociale zekerheid. Je pensioen wordt berekend a rato van je niet gewerkte dagen. Dat je als gediplomeerde beroepssteuntrekker niet vervroegd op pensioen kan is een aberratie van syndicalistisch dwaaldenken. Of je nu zuigt aan de doptepel of aan de pensioentepel, het komt allemaal uit dezelfde uier van belastinggeld.
Pas op! Er zijn ook hardwerkende Walen. Deze zijn allemaal ambtenaren bij de FOD Financiën waar ze hard werken om zoveel mogelijk belastingen te innen. Ze plukken de Vlaamse kip met de gouden eieren tot ze constipeert en kakelend een keizersnede ondergaat. Ze ondersteunen ook de fiscale beroepsaftrekkers. Met als favoriete aftrekken: de debiliteitsaftrek voor Waalse socialisten en de infantiliteitsaftrek voor Ecolo’ers en PVDA’ers. Zalig zijn de beroepssteuntrekkers en de beroepsaftrekkers want zij vormen de stemvijver van links Wallonië.
Kernuitstap: slapstick van masochistische moralisten
De kern-uitstapbarometer staat op orkaan. Er heerst paniek in boomknuffelland. De klimaatopwarming in Vivaldi verdrijft stilaan de groene bullshit-uitstoot en maakt plaats voor holistische rede. Waanzinnige Tinne kan niet omgaan met normaal denken en overweegt een Groen-uitstap.
Niemand ziet door het bos de windmolens nog, laat staan de kerncentrales. Het is een explosie van tegenstrijdigheden en populistische gedram van blagen
Het debat rond de kernuitstap is een slapstick van masochistische moralisten. Groen verlies als partij bij kernuitstap en bij kernbehoud. Ze krijgen hun boodschap niet uitgelegd en vervallen in dirigistisch dramgedrag van sofismen en halve waarheden. Experten bestrijden elkaar met tegenstrijdige analyses van dezelfde cijfers gebaseerd op andere premisses of a-priorismen. Niemand ziet door het bos de windmolens nog, laat staan de kerncentrales. Het is een explosie van tegenstrijdigheden en populistische gedram van blagen.
Intussen stijgt de factuur en u raadt het nooit: het is niet de schuld van Vivalidi. Ook het groene beleid is niet de schuldige. Het is de schuld van de ongrijpbare geopolitieke toestand en de inflatie als gevolg van corona. Zo gaat het altijd. Als de wereldeconomie voor deflatie zorgt, steken ze de pluim op de hoed en is hun beleid zalig. Als we inflatie kennen door geo-economische hefbomen dan wordt hun zalig beleid erdoor gefnuikt. De realiteit van een politicus is de perceptie van de politiek en de brainwash van de plebs.
Wanenergiebeleid en wraak van Calimero
Groen doet al twee jaar niets anders dat Open Vld, MR, PS en CD&V te verwijten dat ze gedurende 20 jaar een wanenergiebeleid voerden. Ze herhalen keer op keer dat Tinne Van der Straeten een puinhoop aantrof op het kabinet Energie. De Vlaamse liberalen, de christen-demoraten en de Waalse socialisten slikten deze kritiek serviel door. Maar ondergroeven intussen meesmuilend de obese groene moraliteitstempel. Als laatste zet dreven ze met steun van de ondernemers Groen in een fuik van stemmenerosie.
Wat er ook gebeurt, de Vlaamse Groenen hebben met succes gesolliciteerd naar een job onder de kiesdrempel. Ze kunnen niet naar de kringloopwinkel, want gefaalde groenen zijn niet herbruikbaar
Ze hebben de electorale strijd tegen de kernuitstap verloren. Wat er ook gebeurt, de Vlaamse Groenen hebben met succes gesolliciteerd naar een job onder de kiesdrempel. Ze kunnen niet naar de kringloopwinkel, want gefaalde groenen zijn niet herbruikbaar. Getuige de gedwongen pensionering van Magda Aelvoet, Vera Dua en Mieke Vogels na het eerste paarsgroen debacle.
Een kleine voorspelling. Op 18 maart zal men definitief de kernuitstap goedkeuren, waarna Groen en Ecolo zullen juichen met een pyrrusoverwinning. Open Vld, MR en CD&V zullen als volleerde Calimero’s jeremiëren dat ze er nog alles aan gedaan hebben. Als het licht in de komende jaren uitgaat zullen de Calimero’s de counterfactual analysis ontboezemen en de rekening aan de Groenen presenteren.
Dit was niet op de afbraak:
- Elke week duikt er een nieuw hocus pocus-idee op om het lerarentekort door corona op te vangen. Elk voorstel heeft echter een realisatietijd die langer is dan de coronapandemie.
- Van Quickenborne vindt niet voldoende liberale burgemeesters die een detentiecenter in hun gemeente willen. Zijn Speedy Gonzalesbeleid van de harde aanpak botst op de muur van lokale emo-politiek. Uit frustratie schrapt hij dan maar de moslimexecutieve.
- De vrijheidskaravaan van enkele lone rangers zonder paard bewijst hoe je met chaos geen chaos kan aanklagen of bestrijden.
