België bananenrepubliek
De boeren zijn boos. Woedend. En gelijk hebben ze. De tijd van stilzwijgend zwoegen en ploegen is voorbij. Het is genoeg geweest. Het is de dood of de gladiolen. Ik sta met plezier in de file. Solidair voor hun strijd. Waarom? Omdat het ook de onze is. De boeren strijden tegen het ecofascisme van gefrustreerde milieuhippies en klimaatzombies die vanuit Europa hun groene walmen uitblazen. De Vlaamse en federale slaafpolitici slikken die onzin en voeren ze gedwee uit om geen euro van de Europese miljardensubsidies te missen. Groene Europese corruptie met ons Europees belastinggeld. Een fiscale boemerang. Deze negatieve cirkel van de waanzin kan enkel electoraal gestopt worden. Alle eco- en wokeverslaafde traditionele partijen moeten eruit. In Vlaanderen, België, maar zeker in Europa.
Stikstofdecreet
De boeren verstikken ondertussen in een stikstofdecreet gebaseerd op surreële stumperige depositie en niet op effectieve en reële emissie. Stikstof of N2 is een reuk en geurloos gas dat op zich onschadelijk is voor de mens. Het zijn de stikstofoxiden(NOx) die het probleem vormen. Dit zijn gassen die vooral vrijkomen bij de verbranding van fossiele brandstoffen, zoals uitlaatgassen van voertuigen of industriële uitstoot. Deze groep gassen bestaat voornamelijk uit stikstofmonoxide (NO) en stikstofdioxide (NO2). Verder is er nog ammoniak (NH3, een verbinding van stikstof en waterstof) deze komt vooral van dieren in de veeteelt. Mest van dieren verdampt als ammoniak en komt zo in de lucht terecht. Een deel ammoniak komt ook uit andere bronnen zoals industrie, de bouw en het verkeer. De groene idioten zien deze stikstofdeeltjes neerdalen in kikkerpoelen, dwergbosjes en moerassen op kilometers afstand van de hoeves en stallen van de boeren. Demir, Brouns en co laten zich hersenspoelen door deze boomknuffelaars en passen deze belachelijke depositienormen toe, terwijl eigenlijk een model moet ontwikkeld worden gebaseerd op uitstoot (emissie), niet op wat milieuhippies zien neerdalen in bosjes na het roken van hun marihuanapijp. Hun dogmatische waanillusies dwangvoeren groene knuffelpolitici ons nu al jaren. De Eurocraten zijn apocaholici die in hun verslaving gevoed worden door tienermadeliefjesneukers, batterijminnaars en klimaatdraken. Genoeg is genoeg. Dat vinden de boeren en dat vind ik ook.
Green steal
De green deal is een green steal. We worden bestolen door hoge dieselprijzen, verplichte renovatie, dure zonnepanelen en waterpompen, dure bouwkosten, hoge gas en elektriciteitsfactuur en een inflatie waardoor onze rekening geplunderd wordt. We worden geduwd in de richting van een batterij- en oplaadmaatschappij. Een tranendal van stekkerverslaafden constant op zoek naar een oplaadkabel voor een nieuwe fix. De Green Deal is een klimaatdrug van wanna-be-Tatcher Ursula von der Leyen en kerstman lookalike Frans Timmermans. Ze lijden aan het engelensyndroom van politieke correctheid en hopen als klimaatgoden de geschiedenisboeken in te gaan. Klimaatneutraliteit is een droom, een nachtmerrie voor onze bankrekening die daardoor vaker leeg is op het einde van de maand. Hoe zullen historici terugblikken op deze generatie politici? Als byroniaanse helden, antihelden of groene autocraten?
Regeldiarree
Het linkse overgereguleerde pamperbeleid met meer aandacht voor het politiek correcte dan aandacht voor het maatschappelijk essentiële moet op de schop. Anarchist pur sang Pierre-Joseph Proudhon verwoorde het best: “Geregeerd te worden is te worden bekeken, geïnspecteerd, bespioneerd, bestuurd, overrompeld met wetten, opgeschreven, geïndoctrineerd, gemoraliseerd, gecontroleerd, gemeten, bestolen, gecensureerd, gecommandeerd, door wezens die nog bevoegdheid, noch kennis, noch deugd hebben. Geregeerd te worden is iedere handeling, iedere transactie, iedere beweging genoteerd te hebben, geregistreerd te hebben, geteld, gewogen, gestempeld, gemeten, genummerd, ingeschat, veroorloofd, geweigerd, geautoriseerd, toegestaan, berispt, voorkomen, hervormd, vergoed, gecorrigeerd.”
Wetloze jaren
De reglementitis en controlitis zijn de ergste ziektes van onze maatschappij. Een samenleving moet regels hebben. Zonder zijn we een Mexicaans leger. Maar politici maken tegenwoordig evenveel wetten op één jaar dan in de eerste 150 levensjaren van dit koninkrijk of moet ik zeggen koninkarm. Onze politici zouden zich moeten bezighouden met minder wetten, minder regels, minder administratie. Dat schreeuwen de boeren. Overschot van gelijk. En dat geldt ook voor ons.
Alle oneven jaren zouden jaren zonder nieuwe wetten moeten zijn, jaren van wetten schrappen i.p.v. maken. Wetloze jaren of weteliminatiejaren.
Dit was niet op de afbraak:
- Na de salariswagen en de salarisfiets krijgen we nu ook het salarishuis. Onze lonen zijn zo duur door hoge belastingen dat we ze in solden moeten aanbieden.
- Conner Rousseau heeft communicatieadvies aan Nederlandse bedrijfsleider: ‘zeg niet overlast bezorgende ambetante Romazigeuners die de matrak verdienen, zeg niet vette dikzak van een punker, zeg niet luie flik en zeg niet mijn collega zal u pijpen indien je dit wenst.’
- Ons land heeft in 2023 26,7 miljard euro meer uitgegeven dan ze stalen uit onze zakken via belastingen. Minister Alexia Bertrand is fier op haar prestatie. Idiotie zonder grenzen.
- Theo Francken kreeg een woke-aanval en wil de vrije meningsuiting van boeren bestraffen. Zielig kopiëren van groenen, communisten en socialisten. Shame on you.
