België Bananenrepubliek
Nu Stadler en Waldorf, in Middelkerke, krom voorovergebogen, samen over hun schaduw klauterden om zichzelf te vereeuwigen als seniorenklucht par excellence, schreeuwen meeuwen klaagliederen boven het golfgedruis van egoïsme, particratisch opportunisme en geldzucht. Dedecker heeft rechts voor zijn raap in de rapen van elke gerechtsaarde Vlaming gescheten. Zijn rechtlijnigheid verkocht hij om zichzelf te vereeuwigen in Middelkerkse projecten. Miljoenen euro’s belastinggeld – of het nu van de Middelkerkenaar, de Vlaming of de Belg komt, het maakt niet uit – moet zijn potsierlijk ijdel legaat financieren. Marc Descheemaecker kon geen trein op tijd laten rijden maar zal wel stipt het geld op de rekening van Middelkerke storten. Dedecker ‘was’ een rechtlijnige, no-nonsensepoliticus, tot hij van de macht proefde. Nu grossiert hij in krommunicatie en wringt hij zich in meer bochten dan op Alpe d’Huez. Het kan verkeren, zei Bredero.
Cordon schluss
In Ranst en Izegem werd het cordon sanitaire met de vuilnis buitengezet. Of dit nu gebeurde door geboeide politici van nationale partijen of ongebonden politici van lokale partijen, dat maakt niet uit. Politici zijn politici. De nationale partijkaart is lokaal vaker een electoraal anker dan een meerwaarde. Lokale politici, niet geil naar het nationale parlementaire circus, kwelen al lang niet meer naar een partijlidkaart. Lokaal ongebonden politici zijn minstens evenwaardig, want een nationale lidkaart verheft politici niet tot een hogere status. Het tegendeel is eerder waar. We stellen aldus vast dat meer en meer politici klaar en duidelijk zeggen dat ze niet akkoord gaan met het ondemocratisch pamflet van oppersandaal Jos Geysels. In Ranst en Izegem zijn ze over de schrikdraad van het cordon gestapt en hebben ze gemerkt dat het Vlaams Belang niet besmet is, niet ziek is, maar een politieke partij is met een programma waarmee kan worden samengewerkt. Mijns inziens was het cordon al lang gebroken. In Grimbergen waar oud-Vlaams Belanger Laeremans burgemeester is. In Aalst waar oud-Vlaams Belanger Karim Van Overmeire schepen is. En natuurlijk in Brasschaat, waar oud-Vlaams Belanger Jan Jambon burgemeester is en het zelfs tot minister-president schopte. Het kan verkeren, zei Bredero.
De puinhoop Arizona
Op 10 juni ontwaakten we in een delirium van politieke vernieuwing. De ruk naar rechts in Wallonië liet een warm bad van ideologische gelijkstroom met rechts Vlaanderen vollopen. Wonderboy De Wever had tijdens de campagne retorisch en intellectueel iedereen overtroffen en zou als pasgeboren god de poorten tot het hemelrijk openen. Maar in augustus bleek het warm bad lauw toen Bouchez zijn gebruikelijke onhandelbaarheid etaleerde en vorige week ijskoud na de coitus interruptus van Conner Rousseau. De blonde god De Wever struikelt over zijn Romeinse gewaden. Hij vindt de sleutels van de hemelpoort niet en zijn supernota is als een supernova in zijn gezicht ontploft. O ja, en waar is de staatshervorming? De evolutie naar het confederalisme?… In de diepvries? De Vlaams-nationalistische kiezer opnieuw bedrogen. Het kan verkeren, zei Bredero
De lel naar links
In Vlaanderen kon Diependaele snel een linkse beleidsnota maken met Vooruit en CD&V. Links zegt u? Ja, natuurlijk. Want wanneer Magnette de loftrompet steekt over de Vlaamse beleidsnota, staan er rechts weinig noten op de partituur. Hoewel, de manier waarop de Koerdische N-VA-trots, Zuhal Demir, de VDAB opkuist en Turkse imams buiten borstelt, kan ik wel smaken. Gelukkig hebben we Zuhal nog. Dank u Genkenaar om haar niet tot burgemeester te stemmen. Op 9 juni liet de liberale kiezer Open VLD vallen en stemde voor N-VA. Maar! De rode haan kraaide en de Vlaamse leeuw boog het hoofd en bedroog alle liberale kiezers. Vlaanderen wordt links bestuurd, met een links programma en een economisch formalistische kaasschaaf. Het kan verkeren, zei Bredero.
