België bananenrepubliek
Onze politici hebben nog maar eens bewezen dat we in een bananenrepubliek leven. De lilliputterpartij Voor u (een ratatouille van gebuisde liberalen, complotdenkers, boeren met hersencellen en verdwaalde journalisten met een parlementaire droom) wil de verkiezingen laten vernietigen. Of ze nu gelijk hebben of niet is hier niet relevant. Het hilarische is dat het nieuw verkozen parlement moet oordelen over de klacht. De parlementairen die net een job van 6000 euro per maand voor vijf jaar veroverden, moeten nu beslissen of ze het geld houden of niet. Het is alsof een bende oplichters zelf mag beslissen of ze wel degelijk de boel belazerden en hun gestolen geld mogen houden.
“Het is nog erger. De Belgische staat werd al door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens veroordeeld, net omdat ze geen onafhankelijk orgaan hebben die oordeelt over de verkiezingen.”
Commedia dell’arte
Het was beschamend om te zien dat alle fracties het eens waren dat de klachten niet konden behandeld worden door het pas gekozen parlement, maar enkel door een onafhankelijk orgaan. Maar! Daarvoor moest de Grondwet gewijzigd worden. En jammer. De vorige legislatuur kon artikel 48 van de Grondwet dat bepaalt dat het parlement oordeelt over het verloop van de verkiezingen niet wijzigen, want het was niet voor herziening vatbaar. ‘Oh toeme toch’, hoorde ik iedereen in het halfrond als volleerde acteurs en actrices zuchten. Waarna ze snel op hun smartphone scrolden om te zien of ook de media hun verhaaltje geloofden en als belachelijke perceptie en slecht medicijn, aan de bevolking dwangvoerden. Ja, het was gelukt. De domme media volgt. Champagne. We kunnen weer vijf jaar lang onze zakken vullen. Er werden vervolgens via lotje trek ‘niet ingezworen’ parlementsleden aangesteld om over de klacht te oordelen.
Een onafhankelijke commissie
Feit is dat het parlement het wel anders had gekund, maar dat ze dan wel hun duur bevochten zetels opnieuw dreigden te verliezen, of tenminste het zelf niet langer in eigen handen hadden. Volg even mijn ‘wat als’-redenering. Wat als de nieuwe niet ingezworen parlementsleden in unanimiteit een speciale onafhankelijke commissie had aangesteld om over de klachten van Voor U te oordelen. Had er dan iemand klacht neergelegd bij het Grondwettelijk Hof? Wie dan wel? Toch geen parlementslid, want er werd in unanimiteit beslist. Misschien nog even herhalen dat in de debatten daarover iedereen, bij monde van hun fractieleider, het unaniem eens was dat een onafhankelijk orgaan daarover moest oordelen. En wat als er dan toch een klacht was geweest? Had het Grondwettelijk Hof dan gezegd ‘fuck’ de rechten van de mens, onze grondwet staat daarboven? Of hadden ze eerder gezegd, gelet op de veroordeling van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, gelet op het feit dat dit parlement artikel 48 van de Grondwet heeft opengesteld voor wijziging, gelet op de unanimiteit waarmee de procedure in het parlement werd goedgekeurd en gelet op het feit dat een wetsontwerp tot wijziging van artikel 48 eminent is, keuren we de procedure goed. Wat als de indiener van de klacht het vervolgens met deze beslissing van het Grondwettelijk Hof niet eens was? Wel, dan kon hij of zij naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens stappen. En we weten hoe ze er daarover denken.
Trouwens mag ik er iedereen toch nog eens fijntjes aan herinneren dat tijdens de coronacrisis enkele grondwettelijke vrijheden zonder scrupules met de voeten werden getreden en het Grondwettelijk Hof toen liet begaan. Waarom zouden ze het dan nu niet doen, als het over correcte democratische verkiezing gaat?
Conclusie: het parlement kan ongrondwettelijke beslissingen nemen of de Grondwet als excuus gebruiken als het hen uitkomt. Ze doen hun goesting en gieten er een suikerlaagje van oratorische misleiding over om het voor ons buvable te maken. En de boer…hij ploegde voort.
