België Bananenrepubliek
Dit cursiefje verscheen op www.doorbraak.be op 11/09/2022 en is vanaf nu hier gratis te lezen
Groene sandaalredeneringen blijven mij verbazen. Ze willen een verschuifbaar plafond om de stijgende gasprijzen te plafonneren. Geen glazen plafond dus, maar een lift met tussenstops. Onze factuur blijft net zo duur. Enkel in een groene realiteit van zweefdogmatiek zien ze euro’s vliegen. Els van Doesburg verdient een standbeeld nadat ze als witte negerin de zweepslagen van linkse beulen trotseerde. Maar waarom eigenlijk?
Els ‘Joan of arc’ van Doesburg
Els van Doesburg, ‘ons Els’ voor de N-VA’ers, schreef een satirisch – of was het eerder een realistisch? -stukje scheldproza over Guy Verhofstadt. Op enkele dagen tijd werd ze de witte negerin van woke- en Twitterland. Uitgespuwd omdat ze spuwde. Ze was nochtans mild. Vind ik. De Guy is een welbespraakte kameleon, die als judas niet alleen zijn partij en zijn ideologie, maar ook België verloochende. Eenmaal dat het ‘stropke’ premier werd, morfte ‘Da Joenk’ in versneld tempo tot ‘Da Oen’, een slaafs gecastreerde franskiljonse bulldog. Guy Verhofstadt, spleetje voor de vrienden, heeft samen met Johan Vande Lanotte, de schatkist opgelicht, onze pensioenen verbrast, de kernuitstap door onze strot gejaagd, de belastingen op onze energiefactuur ingevoerd, de decriminalisering van softdrugs geïnstalleerd, meermaals een eenmalige regularisatie voor sans-papiers doorgevoerd, de snel-Belg wet geïntroduceerd en het grootste deel van ons overheidspatrimonium verkast.
Daarnaast verkochten ze met Electrabel onze energieonafhankelijkheid aan Frankrijk en verkwanselden ze Sabena. Maar waarvoor ze Guy echt de bak in moeten zwieren is het feit dat hij de bedenker is van de paarsgroene coalitie. Wanneer je als liberaal eco-communisme en links miserabilisme zuurstof geeft, dan beschimmelt de ganse maatschappij. Alexander De Croo durfde zijn regering niet paarsgroen noemen en koos voor Vivaldi, maar de hersenschimmels zorgen evenzeer voor afone tonen en wanbeleid. Het is niet omdat je een mesthoop een ander naam geeft, dat hij plots ophoudt met stinken.
Uwe kak is ons vak
Meteen werd Doorbraak, waar Els ook auteur is, mee door de mangel gehaald. Voor Joël De Ceulaer is Doorbraak rioolwater. Heel juist, Joël. Hoe komt dat? Omdat wij het aandurven om de vieze taak op ons te nemen om uw bekakte shit te zuiveren. Joël, we verwerken de cocaïne en heroïne van woke-hippies en yoga-snuivers, alsook de drek van korzelig door-de-strot-retoriek van woke penjockeys als jezelf. Het is vuil werk, maar iemand moet het doen. Of zoals Erdal Aylar in De vuilste jobs van Vlaanderen zei: ‘uwe kak is ons vak’.
De mening van Tom Naegels respecteer ik. Ze mag er zijn. Muilezels zijn er ook. Het is voor mij al lang duidelijk dat wie conservatief is, voor linkse opiniemakers geen andersdenkende is om het gesprek mee aan te gaan, maar een zieke om te mijden. Gepolijste Nederlandstalige kommaneukers en taalpuristen als Naegels houden nu eenmaal niet van scheldproza van het genre Herman Brusselmans en Alain Grootaers. Ook ik krijg, zelfs in eigen rangen, tegenwind van schone heren die het liever proper houden. Hoogopgeleide preutse schrijvers kunnen ook Vlaams-nationalist zijn, maar je wint geen oorlog zonder grof geschut. Ze weten het, maar ze zien liever torpedo’s dan scudraketten. Nu, het stoort mij niet. Hun mening. Ze hebben er recht op.
De ironie van een plafond zonder plafond
Intussen moeten we met de energiefacturen ons gat afvegen omdat we geen geld hebben om wc-papier te kopen. Tinne en Alexander verdedigen op de Europese top een verschuifbaar plafond voor gasprijzen. Verschuifbaar? Kijk, als er geen plafond is aan de verschuifbaarheid van je plafond, dan heb je geen plafond. En als er wel een plafond is aan het verschuifbaar plafond dan is dat gewoon een plafond. Capice? Maar onze factuur daalt niet met het plafond, het stopt hoogstens – als het niet verschuifbaar is – met stijgen. In het federaal parlement bejubelde begin dit jaar de overgrote meerderheid de oorlog via economische sancties tegen Rusland. Er was hoogstens wat muisgepiep van PVDA en wat zacht gekreun van rechtse Vlaams Belangers.
Maar zoals het in een oorlog steeds gaat betaalt het volk de rekening. In de middeleeuwen via extra oorlogstaksen, vandaag via onze energiefacturen en de inflatie. Nagenoeg alle parlementairen dragen vandaag de verantwoordelijkheid voor de gevolgen van hun Russenboycot. De dubbel-digit-inflatie en de exploderende brandstof en energieprijzen raken de Belgische anti-oligarchpolitici niet. Els van Doesburg en Peter De Roover zullen met hun dubbele politieke pree niet nalaten om hun zwembad te vullen of een goede fles wijn te nuttigen. Ook de schoen- en kleerkast van Conner Rousseau vol dure merkkledij zal geen Primark of Wibra make-over krijgen. Ik vraag mij af of Joël De Ceulaer en Tom Naegels moeten kiezen tussen eten en verwarmen. Waarschijnlijk niet, want woke-shit verkopen is lucratief.
Dit was niet op de afbraak:
- Bericht aan Magnette: we willen geen Legoland maar een goedkoop energieland.
- Voor ECOLO moeten voetballers in het donker trainen en mogen ze zich niet wassen. Bij vuil spel krijgen ze wel een rode kaart.
- Het gaat nu toch wel heel ver met dat woke-gedoe. In Engeland maken ze van een man een koningin.
